Ο Ευγένιος Αρανίτσης έγραψε ένα κείμενο στη Lifo εναντίον του Χάρη Βλαβιανού που είναι, γραμματολογικά, αληθινό κέντημα. Κομψοτέχνημα.
28 Ιουλίου 2020Αφορμή για το άρθρο, έναν λίβελο υψηλής αισθητικής, το γεγονός ότι ο Χάρης Βλαβιανός κατηγορήθηκε -δεν είναι η πρώτη φορά- για λογοκλοπή.
Ολόκληρο το σημείωμα του Αρανίτση μπορείτε να το βρείτε στο lifo.gr (από εκεί και η φωτογραφία) εδώ απλώς επιλέξαμε κάποιες συγκεκριμένες φράσεις που αναφέρονται απευθείας στον Χάρη Βλαβιανό.
Ενός κακού μύρια προηγούνται
---) Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ομάδα των κατηγόρων εξακολουθούσε να προβάλλει τυπολατρικά, προς την Εταιρεία Συγγραφέων, την απαίτηση να καρατομηθεί ο δράστης σαν λογοκλόπος που συνελήφθη επ’ αυτοφώρω, κατ’ εφαρμογήν του σχετικού άρθρου του Καταστατικού.
---) Παρομοίως, ο αυτοκτονικός υπαινιγμός του Χάρη Βλαβιανού σχετικά με την επαπειλούμενη ηθική του εξόντωση συμβάλλει στο να διατηρείται στο επίκεντρο το ζήτημα της ακεραιότητας, που είναι ακριβώς το αδύνατο σημείο του, εκείνο που οι αντίδικοι θα μπορούσαν άνετα να εκμεταλλευτούν κρατώντας ανοιχτή γραμμή με τις λεγεώνες των μαρτύρων κατηγορίας. Αυτοί ήδη σχηματίζουν ουρές στο ταμείο.
---) Ο Χάρης ουδέποτε υποπτεύθηκε πόσο τυχερός ήταν όταν τον κατηγόρησαν ΜΟΝΟΝ για λογοκλοπή
---) Το ότι έχουμε μη αδειοδοτημένη χρήση ξένης περιουσίας, δεν εξασφαλίζει καμιά ουσιαστική συγγένεια στις δύο ποιότητες ― θα’ ταν σαν να μπερδεύαμε ένα άλογο μ’ ένα σκαμνάκι επειδή και τα δύο προσφέρουν μιαν ευκαιρία να θαυμάσουμε το ηλιοβασίλεμα καθιστοί.
---) Σε πείσμα των όσων γράφουν τα εγχειρίδια ή τα καταστατικά των ενώσεων των συγγραφέων, τα έργα είναι περισσότερο κείμενα παρά έργα, δηλαδή αστερισμοί σημείων που επικοινωνούν μέσω εναλλακτικών διασυνδέσεων χωρίς υπογραφή, σχηματίζοντας συστήματα πολλαπλών εισόδων και καμίας εξόδου, εκτός ίσως απ’ αυτήν που χρησιμοποιεί ο Βλαβιανός για να τρυπώνει λαθραία στις ξένες ανθολογίες.
---) ΓΙ’ ΑΥΤΟ ενοχλούν οι υπεξαιρέσεις του Βλαβιανού· η κλοπή ενοχλεί διότι ο κλέφτης κλέβει το αντικείμενο ΕΙΔΙΚΑ επειδή ΔΕΝ το κατανοεί και άρα διαλέγει έναν ανορθόδοξο και παιδαριώδη τρόπο να το κατέχει ― αν το κατανοούσε θα ήξερε ότι του ανήκει ούτως ή άλλως κι ότι η κλοπή είναι περιττή.
---) Διευκρινίζω ότι αυτός πρώτος, όταν τον συνέλαβαν με τα ασημικά, και αντί να την κοπανήσει από το παράθυρο του μπάνιου όπως τον συμβούλεψα, έμεινε να φυλάει τις Θερμοπύλες μιας αξιοπρέπειας που είχε χαθεί χωρίς να λείπει από κανέναν, επικαλούμενος καταστάσεις διακειμενικής εκτάκτου ανάγκης ή παίρνοντας όρκο ότι το πρόγραμμα Word, στον υπολογιστή του, δεν αναγνωρίζει τα εισαγωγικά.
---) ΜΙΜΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ εκείνο που ξυπνούσε κάθε πρωί τον άγιο Φραγκίσκο της Ασσίζης για να προσευχηθεί, ο υποφαινόμενος είχε βαρεθεί να προειδοποιεί τον Χ.Β. ότι δεν θα γλίτωνε εύκολα απ’ αυτούς τους εργασιομανείς και ανυποχώρητους ανθρώπους, παρά μόνον ίσως αν αποσυρόταν για δυο τρία τέρμινα εκτός ορατότητας, στο ημίφως μιας αργοπορημένης μετριοφροσύνης, έστω προσποιητής, βάζοντας λουκέτο στην «παράγκα».
---) Σκέψου πού είχε μπλέξει ο Βλαβιανός, ενώ πίστευε ότι θα την έβγαζε καθαρή μόνον και μόνον εκσφενδονίζοντας τσιτάτα Προπέρτιου, Σέλλεϋ, Ουάιλντ και Τζόυς. Μεγάλο σφάλμα.
---) Πιο ανώδυνη λύση θα ήταν η προσωρινή μετοίκηση στο εξωτερικό, λχ. στην Οξφόρδη, μέχρις ότου αποκατασταθεί η ομαλότητα ― με δεδομένη την απαξίωση του νεοελληνικού ταμπεραμέντου και των τριτοκοσμικών ιδιοσυγκρασιακών μας κλίσεων, που τόσο γλαφυρά περιγράφει σαν τοξικές, δεν θα του λείπαμε και πολύ· στο κάτω κάτω, αν αισθανόταν homesick, θα μπορούσε να περνάει για έναν καφέ από την Πρεσβεία όπου όλο και κάποιον γνωστό θα συναντούσε.
