Ακολουθήστε μας στο Google news
«Εμείς δεν τις αμφισβητούμε, αλλά απλώς επισημαίνουμε τις αδυναμίες της. Όταν θα τις αμφισβητήσουμε, θα το πράξουμε με στοιχεία που συγκεντρώνουμε ήδη όπως πολύ καλά γνωρίζετε κι εσείς. Έχουμε ήδη αρκετές ενδείξεις κι έχουμε ήδη ενημερώσει ανεπισήμως εκείνους που πρέπει- ότι λόγω απειρίας του προσωπικού που πραγματοποιεί τις μετρήσεις σε ορισμένες περιπτώσεις καταστρατηγείται η ίδια η σύμβαση που έχει υπογραφεί. Όταν θα έλθει η ώρα και θα έλθει αυτή η ώρα σύντομα- θα ανακοινώσουμε όλα τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει για να αποδείξουμε πως η μέθοδος μέτρησης της ακροαματικότητας στα ραδιόφωνα πρέπει να αλλάξει αμέσως, γιατί δημιουργεί πλέον συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις μάχονται για την επιβίωσή τους».
Ιδού λοιπόν και η τρόπον τινά απάντηση του Βασίλη Αδαμόπουλου στη Focus μέσω Facebook, αλλά και της εκπομπής του (Πρωινές Διαδρομές, καθημερινά 6 με 8, μαζί με τον Σωτήρη Ξενάκη):
"Ευθύς εξαρχής ξεκαθαρίζω ότι τα 25 τελευταία χρόνια που κάνω
ραδιόφωνο συνεχώς και αδιαλείπτως (με εξαίρεση ένα διάστημα δύο μηνών
πέρυσι) παρακολουθώ πάρα πολλές γκρίνιες σε σχέση με τις μετρήσεις.
Γκρίνιες στις οποίες ενίοτε συμμετείχα και εγώ όταν αισθανόμουν ότι
αδικούμαι κατάφωρα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο από το να τα βάζεις
με τις μετρήσεις και να τις δαιμονοποιείς όταν εισπράτεις μια αποτυχία
παρά τις καλές και φιλότιμες προσπάθειες σου. Αυτό συμβαίνει και στο
ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Από την άλλη όμως υπάρχουν φορές που
αδικίες σημειώνονται και είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικές (κάποτε
μάλιστα και σοκαριστικές) και στα δύο μέσα. Μεταξύ των μετρήσεων του
ραδιοφώνου και των μετρήσεων της τηλεόρασης υπάρχει μια σημαντική
διαφορά κι ένας κοινός παρονομαστής. Η διαφορά έχει να κάνει με τον
τρόπο μέτρησης των επιλογών του κοινού. Ο κοινός παρονομαστής με το
μονοπώλιο των εταιρειών που κάνουν τις μετρήσεις. Στην περίπτωση της
τηλεόρασης τις επιλογές των τηλεθεατών τις καταγράφουν κάποια
μηχανάκια. Το σύστημα υποτίθεται ότι είναι πιο αντικειμενικό παρότι κι
εκεί έχουμε εξωφρενικά συμβάντα. Ας πούμε υψηλά ποσοστά τηλεθέασης
καναλιού την ώρα που...δεν εξέπεμπε. Σε πόσα σπίτια άραγε είχαν μείνει
ανοικτοί οι δέκτες ταυτόχρονα εκείνη την ώρα; Στο ραδιόφωνο η έρευνα
έχει δημοσκοπικό χαρακτήρα συνεπώς ισχύουν αυτά που περιγράφει στην
επιστολή του ο Βασίλης Χιώτης και μπορούν να συμβούν παρενέργειες όπως
αυτές που αναφέρει η Ειρήνη. Επίσης δεν έλλειψαν κι εδώ περιπτώσεις
ραδιοσταθμών που εμφανίζονταν με υψηλή ακρόαση εβδομάδες που το
προσωπικό τους απεργούσε! Αν όμως φίλε Θοδωρή μου επιτρέπεις να έχω
μια κατασταλαγμένη άποψη μετά από τόσα χρόνια στα Μέσα, πρέπει να πω
ότι τόσο στο θέαμα, όσο και στο ακρόαμα, πέρα και πάνω από τα νούμερα
και τις μετρήσεις, η επιτυχία ή η αποτυχία προκύπτει κυρίως ως αίσθηση
μέσα στην κοινωνία. Για παράδειγμα, ότι κι αν δείχνουν οι αριθμοί,
όταν ένα θέμα που βγαίνει στην εκπομπή σου, ή γενικότερα στο σταθμό ή
το κανάλι που εργάζεσαι γίνεται talk of the town (όπως λέμε
...νεοελληνικά) δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι και σε βλέπουν
και σε ακούνε. Αν πάλι βγάζεις "παπάδες", βλέπεις θεαματικά νούμερα
αλλά κανείς δε μιλά για τίποτα από αυτά, σίγουρα κάποιο λάκκο έχει η
φάβα. Ταυτόχρονα υπάρχει ένα δεδομένο που ακόμα και οι άνθρωποι των
εταιρειών μετρήσεων αναγνωρίζουν και παραδέχονται. Δε γίνεται σε μια
εκπομπή αμφίδρομης επικοινωνίας το interactivity (για να χρησιμοποιήσω
έναν άλλο ...νεοελληνικό όρο) δηλαδή ο όγκος της συμμετοχής του κοινού
(με μηνύματα, τηλεφωνήματα, e-mail κ.λ.π) να είναι αντιστρόφως
ανάλογος της ακροαματικότητας. Γιατί και τότε έχει κάποιο λάκκο η
φάβα. Εκεί ακριβώς εστιάζονται και οι όποιες ενστάσεις μου. Κι όχι
μόνο οι δικές μου αλλά και αρκετών άλλων συναδέλφων που βιοπορίζονται
(και τη λέξη την υπογραμμίζω τρεις φορές) από τα Μέσα. Κι όταν λέω
βιοπορίζονται δεν εννοώ το παντεσπάνι αλλά κατά κυριολεξία το ψωμί και
το γάλα των παιδιών τους (κι ας θεωρηθεί αυτό που λέω
..."Ξανθοπουλικό" δε με νοιάζει καθόλου). Κατά τα λοιπά. Προσωπικά
(και είμαι πεπεπεισμένος πως και ο ΒΗΜΑ FM) σε αυτά τα θέματα κάθε
άλλο παρά καιροσκοπικά λειτουργούν."
Ο διάλογος με αφορμή τα χαμηλά ποσοστά που παρουσιάζει ο Βήμα 99,5...
10 Μαρτίου 2012Ο διάλογος με αφορμή τα χαμηλά ποσοστά στις ακροαματικότητες που παρουσιάζει ο Βήμα 99,5 έχει αρχίσει. Και εγείρονται ερωτήματα: Είναι αξιόπιστες οι μετρήσεις; Παρουσιάζουν αδυναμίες; Ο Βασίλης Χιώτης, διευθυντής στο Βήμα 99,5 ήταν σαφής στην επιστολή που μας έστειλε:«Εμείς δεν τις αμφισβητούμε, αλλά απλώς επισημαίνουμε τις αδυναμίες της. Όταν θα τις αμφισβητήσουμε, θα το πράξουμε με στοιχεία που συγκεντρώνουμε ήδη όπως πολύ καλά γνωρίζετε κι εσείς. Έχουμε ήδη αρκετές ενδείξεις κι έχουμε ήδη ενημερώσει ανεπισήμως εκείνους που πρέπει- ότι λόγω απειρίας του προσωπικού που πραγματοποιεί τις μετρήσεις σε ορισμένες περιπτώσεις καταστρατηγείται η ίδια η σύμβαση που έχει υπογραφεί. Όταν θα έλθει η ώρα και θα έλθει αυτή η ώρα σύντομα- θα ανακοινώσουμε όλα τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει για να αποδείξουμε πως η μέθοδος μέτρησης της ακροαματικότητας στα ραδιόφωνα πρέπει να αλλάξει αμέσως, γιατί δημιουργεί πλέον συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις μάχονται για την επιβίωσή τους».Ιδού λοιπόν και η τρόπον τινά απάντηση του Βασίλη Αδαμόπουλου στη Focus μέσω Facebook, αλλά και της εκπομπής του (Πρωινές Διαδρομές, καθημερινά 6 με 8, μαζί με τον Σωτήρη Ξενάκη):
"Ευθύς εξαρχής ξεκαθαρίζω ότι τα 25 τελευταία χρόνια που κάνω
ραδιόφωνο συνεχώς και αδιαλείπτως (με εξαίρεση ένα διάστημα δύο μηνών
πέρυσι) παρακολουθώ πάρα πολλές γκρίνιες σε σχέση με τις μετρήσεις.
Γκρίνιες στις οποίες ενίοτε συμμετείχα και εγώ όταν αισθανόμουν ότι
αδικούμαι κατάφωρα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο από το να τα βάζεις
με τις μετρήσεις και να τις δαιμονοποιείς όταν εισπράτεις μια αποτυχία
παρά τις καλές και φιλότιμες προσπάθειες σου. Αυτό συμβαίνει και στο
ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Από την άλλη όμως υπάρχουν φορές που
αδικίες σημειώνονται και είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικές (κάποτε
μάλιστα και σοκαριστικές) και στα δύο μέσα. Μεταξύ των μετρήσεων του
ραδιοφώνου και των μετρήσεων της τηλεόρασης υπάρχει μια σημαντική
διαφορά κι ένας κοινός παρονομαστής. Η διαφορά έχει να κάνει με τον
τρόπο μέτρησης των επιλογών του κοινού. Ο κοινός παρονομαστής με το
μονοπώλιο των εταιρειών που κάνουν τις μετρήσεις. Στην περίπτωση της
τηλεόρασης τις επιλογές των τηλεθεατών τις καταγράφουν κάποια
μηχανάκια. Το σύστημα υποτίθεται ότι είναι πιο αντικειμενικό παρότι κι
εκεί έχουμε εξωφρενικά συμβάντα. Ας πούμε υψηλά ποσοστά τηλεθέασης
καναλιού την ώρα που...δεν εξέπεμπε. Σε πόσα σπίτια άραγε είχαν μείνει
ανοικτοί οι δέκτες ταυτόχρονα εκείνη την ώρα; Στο ραδιόφωνο η έρευνα
έχει δημοσκοπικό χαρακτήρα συνεπώς ισχύουν αυτά που περιγράφει στην
επιστολή του ο Βασίλης Χιώτης και μπορούν να συμβούν παρενέργειες όπως
αυτές που αναφέρει η Ειρήνη. Επίσης δεν έλλειψαν κι εδώ περιπτώσεις
ραδιοσταθμών που εμφανίζονταν με υψηλή ακρόαση εβδομάδες που το
προσωπικό τους απεργούσε! Αν όμως φίλε Θοδωρή μου επιτρέπεις να έχω
μια κατασταλαγμένη άποψη μετά από τόσα χρόνια στα Μέσα, πρέπει να πω
ότι τόσο στο θέαμα, όσο και στο ακρόαμα, πέρα και πάνω από τα νούμερα
και τις μετρήσεις, η επιτυχία ή η αποτυχία προκύπτει κυρίως ως αίσθηση
μέσα στην κοινωνία. Για παράδειγμα, ότι κι αν δείχνουν οι αριθμοί,
όταν ένα θέμα που βγαίνει στην εκπομπή σου, ή γενικότερα στο σταθμό ή
το κανάλι που εργάζεσαι γίνεται talk of the town (όπως λέμε
...νεοελληνικά) δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι και σε βλέπουν
και σε ακούνε. Αν πάλι βγάζεις "παπάδες", βλέπεις θεαματικά νούμερα
αλλά κανείς δε μιλά για τίποτα από αυτά, σίγουρα κάποιο λάκκο έχει η
φάβα. Ταυτόχρονα υπάρχει ένα δεδομένο που ακόμα και οι άνθρωποι των
εταιρειών μετρήσεων αναγνωρίζουν και παραδέχονται. Δε γίνεται σε μια
εκπομπή αμφίδρομης επικοινωνίας το interactivity (για να χρησιμοποιήσω
έναν άλλο ...νεοελληνικό όρο) δηλαδή ο όγκος της συμμετοχής του κοινού
(με μηνύματα, τηλεφωνήματα, e-mail κ.λ.π) να είναι αντιστρόφως
ανάλογος της ακροαματικότητας. Γιατί και τότε έχει κάποιο λάκκο η
φάβα. Εκεί ακριβώς εστιάζονται και οι όποιες ενστάσεις μου. Κι όχι
μόνο οι δικές μου αλλά και αρκετών άλλων συναδέλφων που βιοπορίζονται
(και τη λέξη την υπογραμμίζω τρεις φορές) από τα Μέσα. Κι όταν λέω
βιοπορίζονται δεν εννοώ το παντεσπάνι αλλά κατά κυριολεξία το ψωμί και
το γάλα των παιδιών τους (κι ας θεωρηθεί αυτό που λέω
..."Ξανθοπουλικό" δε με νοιάζει καθόλου). Κατά τα λοιπά. Προσωπικά
(και είμαι πεπεπεισμένος πως και ο ΒΗΜΑ FM) σε αυτά τα θέματα κάθε
άλλο παρά καιροσκοπικά λειτουργούν."
