Τι γράφουν σήμερα τα ΝΕΑ και ο Γιώργος Παπαχρήστος για την αγωγή του Αλέξη Τσίπρα εναντίον τους.
27 Ιανουαρίου 2021
Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας το βλέπετε εδώ:
Γράφουν:
«Επιχείρηση φίμωσης και προληπτικής λογοκρισίας των ‘‘ΝΕΩΝ’’. Όταν ο κ. Τσίπρας απειλεί τον Τύπο…Κατέθεσε αγωγή για το ρεπορτάζ που αποκάλυπτε την ενοικίαση της παραθαλάσσιας βίλας έναντι του ευτελούς ποσού των 500 ευρώ μηνιαίως και ζητά:
Α. Δύο εκατομμύρια ευρώ από την εφημερίδα και τον Γιώργο Χρ. Παπαχρήστο καθώς και άλλο ένα εκατομμύριο από τον Γιάννη Κουρτάκη.
Β. Τολμά να επικαλείται το Σύνταγμα(!) για να ζητήσει την εξοντωτική τιμωρία μας στη λογική τού «να τελειώνουμε».
Γ. Προσβάλλει κάθε έννοια του όρου «ελευθερία του Τύπου» αποβλέποντας στη σιωπή μας.
Δ. Απαιτεί να του επιδικάζονται 10.000 ευρώ κάθε φορά που – κατά τα κριτήριά του – θα αναφέρεται το όνομά του κατά «τρόπο προσβλητικό της προσωπικότητάς του».
Ο κ. Τσίπρας κατά τα άλλα είναι δημόσιο πρόσωπο, αρχηγός κόμματος και τέως πρωθυπουργός, αλλά δεν ανέχεται την κριτική των πράξεων και των παραλείψεών του. Τα υπόλοιπα στις δικαστικές αίθουσες…».
Στο κύριο άρθρο τους με τίτλο «Δημοκρατία» σημειώνουν:
«Ο κ. Τσίπρας, την εξώδικη διαμαρτυρία του οποίου για τα επίμαχα δημοσιεύματα δημοσίευσε η εφημερίδα μας, θεωρεί ότι υπέστη ηθική βλάβη «από την παράνομη προσβολή της προσωπικότητας, της τιμής και της υπόληψής του», όπως εκτιμά, γι αυτό απαιτεί το συγκεκριμένο ποσό, που σε εποχές κρίσης για τον Τύπο ισοδυναμεί με επιχείρηση κλεισίματος και φίμωσης της φωνής μιας από τις ιστορικότερες και παρεμβατικότερες εφημερίδες πανελλήνιας κυκλοφορίας, των «ΝΕΩΝ». Η ουσία της
υπόθεσης, ασφαλώς, θα κριθεί στα δικαστήρια. Ωστόσο, είναι φανερό ότι, με την επιλογή του να εναγάγει «ΤΑ ΝΕΑ», ο κ. Τσίπρας αποδεικνύει την αποστροφή του στα δημοκρατικά δικαιώματα, και ιδίως στην ελευθερία του Τύπου. Αδυνατεί να κατανοήσει ότι η ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου είναι θεμελιώδες δικαίωμα, επειδή είναι το μόνο δικαίωμα που άπτεται της δημοκρατίας. Στα δικαιικά συστήματα του δυτικού κόσμου, προστατεύεται ακόμα και η ανακριβής δημοσίευση, διότι αυτό που έχει σημασία είναι ο έλεγχος του δημόσιου προσώπου - και ο Τύπος ακριβώς σε αυτό οφείλει να στοχεύει: στον έλεγχο. Ως πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας προσπάθησε κατ' επανάληψη να ελέγξει τον Τύπο και να ανασχέσει κυρίως την υποχρέωσή του για δημόσιο έλεγχο. Δεν τα κατάφερε, επειδή οι θεσμοί της δημοκρατίας δεν του το επέτρεψαν. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα: οι θεσμοί της δημοκρατίας προστατεύουν την ελευθερία του λόγου. Διότι χωρίς ελευθερία του λόγου, δεν υπάρχει δημοκρατία».
Ο ίδιος ο Γιώργος Παπαχρήστος υπό τον τίτλο «Θράσος», σημειώνει στη στήλη του:
«Ο ‘‘υπερτυχερός’’ κ. Τσίπρας, στριμωγμένος όπως είναι από την εσωκομματική αντιπολίτευση, και τη διαρκή αποσυσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ, μία επιλογή είχε για να ξεφύγει από τις συμπληγάδες: τη «φυγή προς τα εμπρός». Επέλεξε όμως να την κάνει με τον χειρότερο τρόπο, το χειρότερο μέσο και για τον χειρότερο λόγο. Ασκησε αγωγή εις βάρος μου (όπως και στον Γιάννη Κουρτάκη) για την υπόθεση της βίλας στο Σούνιο. Μου ζητάει 1 εκατομμύριο ευρώ ως ηθική ικανοποίηση για τη βλάβη που «προξένησα» (;) στην τιμή και την υπόληψή του και 1 εκατ. από την εταιρεία ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ που εκδίδει ‘‘ΤΑ ΝΕΑ’’ και αυτομάτως γίνεται: «ο πρώτος τέως πρωθυπουργός και νυν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο οποίος δι αγωγής επιχειρεί να απαξιώσει παντελώς οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, επαγγελματικά έναν δημοσιογράφο (δύο στην πραγματικότητα, με τον Κουρτάκη), επειδή σταθερά τού ασκεί κριτική για πράξεις ή παραλείψεις του - ο πρώτος τέως πρωθυπουργός και νυν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο οποίος επιμένει στη φρικώδη νεοκομμουνιστική αντίληψη «περί συμμόρφωσης» του Τύπου στην «ομοιομορφία» της «γραμμής», καθώς ζητάει από το δικαστήριο να του επιδικάζει 10.000 ευρώ για κάθε μελλοντική αναφορά μου στο όνομά του την οποία εκείνος, και μόνο εκείνος, θα κρίνει ως δυσφημιστική (μιλάμε για κανονικό φίμωτρο δηλαδή) - ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος τέως πρωθυπουργός και νυν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος επιμένει σε φασίζουσες αντιλήψεις της κατηγορίας «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας». Κατ' εφαρμογήν του δικού του δόγματος «ή θα τους εξοντώσουμε ή θα μας εξοντώσουν», «ή αυτοί ή εμείς» και άλλα πολλά τα οποία χαρακτήρισαν τα καταστροφικά για τη Δημοκρατία και τους θεσμούς 4½ χρόνια της
διακυβέρνησής του.
Η απόπειρα να με φιμώσει με βάση ένα ΥΠΑΡΚΤΟ ΘΕΜΑ (η ενοικίαση της βίλας με το αδιανόητα προκλητικό αντίτιμο των 500 ευρώ τον μήνα, η συμφωνία, η ανακαίνιση) έρχεται, επίσης ως συνέχεια της συμπεριφοράς του απέναντι στον Τύπο τόσο πριν από την ανάληψη της πρωθυπουργίας τον Ιανουάριο του 2015, όσο και κατά τη διάρκεια της περιόδου που την άσκησε. Οι επιμελείς αναγνώστες μου θα ενθυμούνται ότι είτε ως αρχηγός της αντιπολίτευσης είτε ως πρωθυπουργός επιδίωξε και τελικά επέτυχε το κλείσιμο του MEGA, την απόπειρά του να κλείσει τον ΔΟΛ (όταν απέτυχε το σχέδιό του να τον εκχωρήσει στον επιχειρηματία Σαββίδη και μέσω αυτού να μας ελέγξει απολύτως δημιουργώντας ένα φιλοσυριζαίικο συγκρότημα Τύπου), τον έλεγχο του «ΕΘΝΟΥΣ», και τελικά το κλείσιμό του. Και όλοι φυσικά θα θυμούνται τις προσπάθειές του να στήσει μέσω του Χρ. Καλογρίτσα ένα φιλικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ κανάλι, με τον παράνομο και αντισυνταγματικό νόμο Παππά ή μέσω του Ι. Σαββίδη, ο οποίος ομολόγησε ότι υποδυόταν τον λαγό της κυβέρνησης για να επιτύχει μεγαλύτερο τίμημα για τις άδειες και να εξοντώσει οικονομικά άλλους επιχειρηματίες που μετείχαν του διαγωνισμού.
Ο βίος και η πολιτεία του Αλ. Τσίπρα στον χώρο των ΜΜΕ λοιπόν είναι γνωστός και καταγεγραμμένος. Ομως το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ποιον νομίζει ότι μπορεί να κοροϊδέψει, στρεφόμενος κατά του Τύπου για την εξόφθαλμη υπόθεση της βίλας στο Σούνιο; Ποιον πιστεύει ότι θα πείσει ρίχνοντάς του στάχτη στα μάτια, όπως είναι η αγωγή, και αν μπορεί με μια τόσο αποπροσανατολιστική κίνηση να αποκρύψει το προκλητικά προφανές: ότι νοικιάζει βίλα στο Σούνιο με ενοίκιο που απαντάται σε δυάρι στην Κυψέλη ή τα Πατήσια. Ασφαλώς χρειάζεται περισσό θράσος να υποστηρίξεις κάτι τέτοιο. Και ο κ. Τσίπρας αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι διαθέτει τεράστιες ποσότητες. Νομίζει ότι ο λαός παραμένει στην εποχή του «σανού» - τότε που τον τάιζε, τάζοντάς του νταούλια και ζουρνάδες που θα χόρευαν στο ταψί την Ευρώπη... (Τα υπόλοιπα, που είναι και περισσότερα, στις 20 Μαΐου, στο δικαστήριο...)».
Και αφήνει υποννοούμενα, όπως συνηθίζει, για «διάφορα άλλα» που γνωρίζει:
Το είχε κάνει και με μία, υποτιθέμενη μυστική κρουαζιέρα στο Ιόνιο του Αλέξη Τσίπρα που ποτέ δεν απέδειξε ότι πραγματοποιήθηκε. «Υπομονή ως τη Δευτέρα συνιστώ σε όσους εκ των συναδέλφων μου και άλλων "φίλων", έσπευσαν να "ερμηνεύσουν" κατά το δοκούν, ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ... Υπομονή...» έγραψε αλλά ποτέ δεν έφερε αποδείξεις. Εμεινε στον αέρα η κρουαζιέρα.
Ο Γιώργος Παπαχρήστος πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη
Σήμερα στα ΝΕΑ επιτίθεται και στον έναν δικηγόρο του Αλέξη Τσίπρα, τον Θανάση Καμπαγιάννη.
Αλλά και στον δεύτερο δικηγόρο, τον Γιάννη Ματζουράνη μιλώντας για... παντελονάτους. Καταλαβαίνουμε πως ο Γιώργος Παπαχρήστος βρίσκεται σε εκνευρισμό, μην πούμε και σε πανικό.
