Οι λανθασμένες προτεραιότητες της Υπουργού Πολιτισμού και η τραγική της ολιγωρία βάζει και τους εργαζομένους στον Πολιτισμό, αλλά και σχεδόν σύσσωμο το κυβερνητικό επιτελείο σε ένα αγώνα δρόμου με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα.
06 Μαΐου 2020Πρώτα διαβάσαμε ότι σήμερα και ενόψει αυριανών ανακοινώσεων από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έγινε ευρεία τηλεδιάσκεψη «για τη στήριξη του χώρου και των ανθρώπων του Πολιτισμού» υπό τον ίδιο, στην οποία συμμετείχε εκτός από την κα Μενδώνη το μισό υπουργικό συμβούλιο (Σταϊκούρας, Γεωργιάδης, Βρούτσης, Γεραπετρίτης, Σκέρτσος, Πέτσας, τέσσερις Γ.Γ. και ο Προϊστάμενος του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης.
Σύνολο 13 άνθρωποι, παρόντες. Κι ένας απών. Ο καθ΄ύλην αρμόδιος Γ.Γ. Συγχρονου Πολιτισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης, που δέχτηκε μία ακόμα τραγική προσβολή προκειμένου να μείνει στη θέση του.
Η τηλεδιάσκεψη με την «αφρόκρεμα» του κυβερνητικού επιτελείου δείχνει μία SOS κινητοποίηση ΚΑΙ, αν όχι κυρίως, για λόγους αποκατάστασης της εικόνας πλήρους αδιαφορίας που είχαν επιδείξει ως τώρα για τους ανθρώπους του Πολιτισμού. Είναι μία κινητοποίηση τραγικά εκ των υστέρων. Δραματικά καθυστερημένη. Και οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε συνθήκες πανικού ενδέχεται να δημιουργούν περισσότερα προβλήματα κι από όσα λύνουν. Διότι…
Δεύτερον διαβάσαμε ότι σ΄ αυτή την υπερσύσκεψη, αποφασίστηκε και θα ανακοινωθεί αύριο ότι «θα δοθεί επίδομα 800 ευρώ σε ωρομίσθιους εργαζομένους του κλάδου, ηθοποιούς, μουσικούς, διερμηνείς, παρόχους πολιτιστικού περιεχομένου (;) και ταξιθέτες (από την ερχόμενη Παρασκευή και μέχρι τις 12/5 οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να συμπληρώνουν το ειδικό έντυπο που θα είναι ανηρτημένο στην πλατφόρμα του υπουργείου Εργασίας, για να λάβουν στις 14 και 15/5 την αποζημίωση ειδικού σκοπού».
Θα περιμένουμε βέβαια να ακούσουμε τις αυριανές διευκρινίσεις. Αλλά με μια πρώτη ματιά: Το θέατρο δεν είναι μόνον οι ηθοποιοί. Απουσιάζουν επίσης εντελώς οι χώροι του βιβλίου, των εικαστικών, του σινεμά και του χορού. Και όσο για τους «παρόχους πολιτιστικού περιεχομένου» αδυνατούμε να καταλάβουμε ποιους εννοεί η κυβέρνηση. Εκτός αν εννοεί π.χ. την πλατφόρμα του…YouTube ή της Στέγης.
Όπως και να χει, εάν η υπουργός είχε αντιληφθεί εγκαίρως ότι το Υπουργείο της έχει να κάνει και με έμψυχα όντα. Εάν είχε αντιληφθεί ότι ο χώρος του Πολιτισμού είναι πάνω-πάνω στον κατάλογο με τους χώρους που θα βληθούν για άγνωστο χρονικό διάστημα από την απειλή του κορονοϊού. Εάν δεν είχαν εξοργιστεί τόσο οι καλλιτέχνες κι οι εργαζόμενοι. Εάν δεν είχαν βγει χθες να καταγγείλουν την απουσία πολιτιστικής πολιτικής βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης, εξοργισμένα πολλά μεγάλα καλλιτεχνικά ονόματα και κυρίως ο Ξαρχάκος που μιλάει σπανιότατα (και τους ενόχλησε πολύ διότι κάποτε ήταν ευρωβουλευτής τους). Εάν δεν είχαν γίνει όλα αυτά, ούτε αυτό θα είχε γίνει τσατρα-πάτρα.
Η Κα Μενδώνη ολιγώρησε τραγικά γιατί έχει άλλες προτεραιότητες. Και αυτή τη στιγμή βάζει και τους εργαζομένους στον Πολιτισμό, αλλά και σχεδόν σύσσωμο το κυβερνητικό επιτελείο σε ένα αγώνα δρόμου με το χρόνο να μετρά αντίστροφα. Αλλά για εκείνη, τουλάχιστον, το παιχνίδι και της ουσίας και των εντυπώσεων είναι ήδη χαμένο. Διότι Γ.Γ. για τα μνημεία έχουμε. Εχουμε επίσης Γ.Γ. Συγχρονου Πολιτισμού σε θέση διακοσμητική. Το θεμα είναι ότι, όπως είπε ο Σταύρος Ξαρχάκος, τον υπουργό Πολιτισμού αναζητάμε.
