Ραδιόφωνο αγάπη μου
13 Μαΐου 2025
Του Δημήτρη Αντωνόπουλου
ραδιοφωνικός παραγωγός στο Κανάλι 1 90.4
Όπως είπε σχετικά πρόσφατα και ο μεγάλος Γιάννης Πετρίδης, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, μία ραδιοφωνική εκπομπή πρέπει να είναι στην ουσία μια ολοκληρωμένη πρόταση (αισθητικά, θεματικά, κτλ) για να σταθεί, για να έχει δηλαδή ουσιαστικό λόγο ύπαρξης στην εποχή του διαδικτύου. Τα είπε όλα, σε μία φράση. Τόσο απλό και τόσο δύσκολο μαζί.
Το ραδιόφωνο δεν γέρασε, ούτε και πέρασε σε δεύτερο πλέον πλάνο στα πράγματα. Γιατί δεν έχει ούτε χρόνο, ούτε συγκεκριμένη εποχή, και βέβαια ούτε ανάγκη από την εικόνα, γιατί παραμένει το μοναδικό μέσο στο οποίο ο ακροατής σχηματίζει ελεύθερα την μοναδική δική του εικόνα ο ίδιος, με τη δύναμη και την ελευθερία της φαντασίας. Το λες και επανάσταση στις μέρες μας, μέσα στον καταιγισμό της πληροφορίας του διαδικτύου αυτό. Μιας πληροφορίας που όλο και πιο πολύ σου ζητάει να πάρεις θέση για τα πάντα, μέχρι να στεγνώσεις από θέσεις και απόψεις, συχνά δανικές μάλιστα, σαν να τρέχεις μαραθώνιο χωρίς τερματισμό. Κάτι τέτοιο.
Τα περίφημα off line club, οι χώροι δηλαδή στους οποίους πληρώνεις (κάπου 10 ευρώ νομίζω) για να απαλλαγείς για τρεις ώρες από το κινητό σου, για να μην είσαι συνδεδεμένος έστω για ένα τρίωρο (.......) σε καθορισμένους χώρους πάντα, κάτι σαν καφέ ας πούμε, ώστε να έχεις την δυνατότητα να μιλήσεις απερίσπαστος με άλλους ανθρώπους, να διαβάσεις ένα βιβλίο, να ακούσεις ένα άλμπουμ, εξαπλώνονται στις ευρωπαϊκές πόλεις συνεχώς στις μέρες μας.
Το ραδιόφωνο είναι το απόλυτο off line club εκτιμώ. Όχι σαν άρνηση της εποχής μας, όχι. Αλλά σαν ένας προσωπικός τόπος ώστε να αφουγκραστείς λίγο καλύτερα το προσωπικό σου γούστο και τη δύναμη της μουσικής που παραμένει μοναδική.
38 χρόνια για το Κανάλι 1 90.4 του Πειραιά δεν είναι τίποτα. Είναι μόνο μια στιγμή μέσα στο ατέλειωτο ραδιοφωνικό σύμπαν. Ευτυχώς.
