Στην Αμερική δεν ήθελαν να παίξουν... punk!
05 Απριλίου 2023
Του Ηλία Σελιμά
Ο ντράμερ των Talking Heads, Chris Frantz, απέτισε φόρο τιμής στον εκλιπόντα διευθυντή της δισκογραφικής εταιρείας Sire Records, Seymour Stein, και θυμήθηκε πώς ο διευθυντής αντιμετώπισε την άρνηση των ραδιοφωνικών σταθμών να παίξουν τα τραγούδια του συγκροτήματος.
Ο Stein επισκεπτόταν το κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη το 1975, σκοπεύοντας να υπογράψει τους Ramones στην Sire Records, όταν άκουσε τους Talking Heads να παίζουν ως support. Ήθελε αμέσως να υπογράψει και αυτούς και περίμενε πάνω από 18 μήνες μέχρι ο Frantz, ο David Byrne και η Tina Weymouth να νιώσουν έτοιμοι να κλείσουν συμφωνία.
«Ο Seymour ήταν ιδανικός για εμάς», έγραψε ο Frantz σε ένα άρθρο του στο Variety. «Μας καταλάβαινε και αποδεχόταν τις εκκεντρικότητές μας. Του άρεσε που ήμασταν έξυπνοι και γνωρίζαμε για την τέχνη. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν πολλοί τύποι από δισκογραφικές εταιρείες που να καταλάβαιναν ή έστω να νοιάζονταν για τους Talking Heads, αλλά ο Seymour πίστεψε σε εμάς από την αρχή και η υποστήριξή του δεν κλονίστηκε ποτέ».
Πρόσθεσε ότι «υπήρχε σοβαρή αντίσταση από την πλευρά του αμερικανικού ραδιοφώνου να παίξει punk μουσική. Οι διευθυντές προγραμμάτων έλεγαν, 'Ω, δεν παίζουμε punk μουσική. Παίζουμε μόνο καλή μουσική", και επειδή βγήκαμε από το CBGB και είχαμε ένα τραγούδι που λεγόταν 'Psycho Killer', υπέθεταν ότι ήμασταν πανκ. Ο Seymour είχε μια ιδέα. Εμπνευσμένος από τον γαλλικό κινηματογράφο Nouvelle Vague, επινόησε τον όρο "νέο κύμα". Είπε, 'Οι Talking Heads δεν είναι punk. Οι Talking Heads είναι new wave" και οι τύποι στο ραδιόφωνο έλεγαν, "Αλήθεια; Λοιπόν, υποθέτω ότι θα μπορούσαμε να παίξουμε νέο κύμα". Πριν καν το καταλάβουμε, η διασκευή μας στο 'Take Me to the River' του Al Green ξαφνικά έπαιζε στα AM και στα FM».
Ο Frantz εξήγησε ότι η φήμη του Stein ως «συλλέκτη συγκροτημάτων» ήταν ακριβής. «Αγαπούσε το ψάξιμο και ταξίδευε σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στην Αγγλία, αναζητώντας νέα συγκροτήματα», είπε ο ντράμερ. «Μπορούσε να αναγνωρίσει ένα ακατέργαστο διαμάντι. Γι' αυτό και είχε τόσα σπουδαία συγκροτήματα στη Sire. Τους ανακάλυπτε και τους υπέγραψε πριν καν τους ακούσει κανείς άλλος. Διασκεδάζαμε τόσο πολύ μαζί τότε και παρόλο που δεν βλεπόμασταν πολύ συχνά τελευταία, θυμόμαστε τις πολλές καλές στιγμές που περάσαμε με τον Seymour στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Παρίσι και το Αμβούργο. Θυμόμαστε επίσης πόσο πολύ ζούσε και αγαπούσε τη μουσική. Ήταν ο πρωταθλητής μας από την αρχή μέχρι το τέλος και γι' αυτό, Seymour, σε ευχαριστούμε».
