Ο μουσικός κόσμος αποτίει φόρο τιμής στον γεννημένο στο Μπέρμιγχαμ πληκτρά των Primal Scream Martin Duffy, ο θάνατος του οποίου ανακοινώθηκε στις 20 Δεκεμβρίου.
20 Δεκεμβρίου 2022Του Ηλία Σελιμά
Ο αδελφός του Duffy, Steve, ανακοίνωσε το θάνατο του μουσικού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σήμερα το πρωί, 20 Δεκεμβρίου, γράφοντας: "Με μεγάλη θλίψη κάνουμε γνωστό ότι ο Martin (Duffy') υπέστη εγκεφαλικό τραυματισμό μετά από πτώση και απεβίωσε ειρηνικά, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του και τον αγαπημένο του γιο Louie. Αγαπήθηκε από τη μητέρα του, τα αδέλφια του, την ευρύτερη οικογένεια και τους στενούς του φίλους. Όλοι όσοι γνώριζαν τον Martin τον αγαπούσαν- ήταν το γνήσιος , το λαμπερό μας αστέρι".
Ο frontman των Primal Scream, Bobby Gillespie, απέτισε αργότερα το δικό του συγκινητικό φόρο τιμής, αποκαλώντας τον Duffy "αδελφό της ψυχής μας".
"Δύσκολο να το γράψω αυτό", παραδέχτηκε. "Ποτέ δεν ξέρουμε πώς να μιλάμε γύρω από τον θάνατο εκτός από ευγενικές πλατιές (sic). Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι ο αδελφός-ψυχή μας Martin Duffy έφυγε από τη ζωή την Κυριακή. Υπέστη εγκεφαλική βλάβη λόγω πτώσης στο σπίτι του στο Μπράιτον. Εμείς στους Primal Scream είμαστε όλοι θλιμμένοι.
"Γνώριζα τον Martin από τότε που ήταν έφηβος στους Felt. Έπαιξε πλήκτρα σε κάθε άλμπουμ μας από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Τελικά εντάχθηκε στο συγκρότημα το 1991. Ο Martin ήταν ένας πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας. Είχε μια αγάπη και κατανόηση της μουσικής σε ένα βαθύ πνευματικό επίπεδο. Η μουσική σήμαινε τα πάντα γι' αυτόν. Αγαπούσε τη λογοτεχνία και ήταν πολυδιαβασμένος και πολυμαθής. Αυτοδίδακτος. Βαθύς στοχαστής, περίεργος για τον κόσμο και τους άλλους πολιτισμούς. Πάντα επισκεπτόταν μουσεία σε κάθε πόλη που παίζαμε ή έψαχνε για νεολιθικές πέτρες σε απομακρυσμένα μέρη. Σταθερός και πεισματάρης στις απόψεις του.
"Μπορούσε να παίξει πιάνο σε επίπεδο που τον εξυμνούσαν όχι μόνο οι ομότεχνοί του στη βρετανική μουσική, αλλά και οι Αμερικανοί μουσικοί της παλιάς σχολής, όπως οι James Luther Dickinson, Roger Hawkins & David Hood και ο παραγωγός Tom Dowd. Ήμουν μάρτυρας μιας ηχογράφησης στο Abbey Rd το 1997 για ένα άλμπουμ του Dr John όπου η δισκογραφική του εταιρεία είχε συγκεντρώσει ένα μάτσο νεαρούς Indie Βρετανούς μουσικούς όπου ο Mac Rebenac ( Dr John ) έδειχνε να βαριέται και να αδιαφορεί για το session μέχρι που άρχισε να παίζει ο Martin, τότε ξαφνικά ο καλός Dr άρχισε να χτυπάει μερικά funky piano chops και αμέσως κατάλαβα ότι αυτό συνέβη επειδή τα αυτιά του είχαν κεντρίσει όταν άκουσε τον Martin να παίζει και η ηχογράφησή επιτέλους ζωντάνεψε.
"Ο Martin ήταν ο πιο ταλαντούχος μουσικά από όλους μας. Το ύφος του συνδύαζε στοιχεία της κάντρι, των μπλουζ και της σόουλ, για τα οποία είχε μια θεόσταλτη φυσική αίσθηση. Ποτέ δεν έπαιζε το ίδιο πράγμα δύο φορές, ποτέ. Ήταν όλα για τη "στιγμή", καλύτερα να είχες το κουμπί "record" πατημένο όταν ο Duffy έπαιζε. Ο συγχρονισμός του ήταν μοναδικός, funky και ΠΑΝΤΑ πίσω από τον ρυθμό.
"Ο George Clinton λάτρευε επίσης τον Martin. Θυμάμαι ένα session στο Σικάγο όπου ο George του είπε "go to church Duffy!", και το έκανε. Ο Martin διέθετε επίσης ένα μοναδικό πνεύμα. Είχε μια οξεία αντίληψη για το παράλογο, το σουρεαλιστικό και το γελοίο. Ζούσε για να γελάει και να παίζει μουσική. Τον αγαπούσαμε όλοι μας στο Scream. Μια όμορφη ψυχή. Θα μας λείψει".
Την είδηση του θανάτου του Duffy μοιράστηκε ο frontman των Charlatans Tim Burgess, φίλος και πρώην συνεργάτης του, ο οποίος έγραψε στο twitter: "Άλλη μια τραγική απώλεια μιας όμορφης ψυχής".
Ο Liam Gallagher, παλιός θαυμαστής των Primal Scream, οι οποίοι ήταν συνοδοιπόροι με τους Oasis στην Creation Records, πήρε επίσης τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σήμερα το πρωί για να χαιρετίσει τον Duffy, γράφοντας στο twitter "RIP DUFFY PRIMAL SCREAM DYA KNOW WHAT I MEAN LG x
Οι Asian Dub Foundation απέτισαν επίσης φόρο τιμής στον Duffy, γράφοντας στο Twitter: "Πολύ λυπηρά νέα, κάποιος με τον οποίο περιοδεύσαμε μαζί με τους Primal Scream και ένας φανταστικός άνθρωπος σε όλους τους τομείς μας άφησε. Ο λαμπρός πληκτράς Martin Duffy. Οι ADF σε χαιρετούν , ευχαριστούμε για όλα τα καλά vibes".
