Ερτζιανός, πρωινός, προορισμός.
29 Νοεμβρίου 2022
Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Καλά, δεν λέμε και κάτι καινούργιο σημειώνοντας πως η Μαργαρίτα Μυτιληναίου ξέρει να κάνει καλό ραδιόφωνο. Γνωστό αυτό. Και κάθε φορά που την ακούμε επιβεβαιώνεται.
Απλώς τώρα, στο 8 με 10 κάθε πρωί που είναι, στον Αθήνα 9.84 ακούγεται σαν όαση. Σαν ραδιοφωνικό καταφύγιο. Στο πρωινό prime time δηλαδή. Στην ώρα εκείνη τη δύσκολη: στα ενημερωτικά ραδιόφωνα κυριαρχούν τα ντουέτα που κυνηγούν την επικαιρότητα και στα μουσικά ραδιόφωνα κυριαρχούν άλλα ντουέτα που χαριεντίζονται κάνοντας χαβαλέ. Βάζεις Αθήνα 9.84 και η ημέρα ξεκινάει με ησυχία. Με ήρεμες ανάσες και καλές μουσικές. Με τη Μαργαρίτα να μη βιάζεται, και να μην αγχώνεται.
Άλλωστε, νισάφι πια και με τα ντουέτα. Το ραδιόφωνο, βασικά, είναι υπόθεση ενός ή μίας.
Ο Αθήνα 9.84 είναι ενδιαφέρον ραδιόφωνο πλέον. Κι ας είναι χαμηλά (πολύ χαμηλά) στις ακροαματικότητες. Δεν θριαμβεύει το καλό τελικά. Ήταν σωστή η κίνηση του Κώστα Μπακογιάννη να τοποθετήσει τη Μυτιληναίου στο διεύθυνση του δημοτικού ραδιοφώνου της πόλης και να μη βάλει, όπως όλοι οι προκάτοχοί του, έναν ακόμα δημοσιογράφο συγγενούς ιδεολογίας. Σωστή κίνηση αλλά, φοβάμαι, η μοναδική (άντε και κάποιες άλλες -λίγες- ακόμα).
