Του Γιάννη Αγγελάκα
28 Ιουλίου 2022Να πω κι εγώ αυτό που κάθε ευαίσθητος και λογικός άνθρωπος σ’ αυτόν τον τόπο νοιώθει και σκέφτεται (αν και αυτό το είδος πολιτών απ’ ότι φαίνεται σπανίζει πλέον ολοένα και περισσότερο στη χώρα μας).
Να πω δηλαδή ότι οι αόρατοι βασιλιάδες αυτής της παραμορφωμένης δημοκρατίας μας και οι αυταρχικές κυβερνήσεις τους, που στην καλύτερη περίπτωση αντιπροσωπεύουν το 1/3 των ψηφοφόρων, θα ήταν καλό να πάψουν να ευνοούν τόσο χυδαία και προκλητικά τους αγαπημένους τους βιαστές, δολοφόνους κτλ και να σταματήσουν να χτυπούν με εκδικητική βαναυσότητα την επαναστατημένη νιότη.
Πόσο μάλλον όταν αυτή δεν έχει πειράξει άνθρωπο, όπως στην περίπτωση του Μιχαηλίδη που μας απασχολεί σήμερα. Αν χαθεί η ζωή του θα γίνουμε γι’ ακόμη μια φορά η ντροπή του πλανήτη και θα φαντάζουμε όλοι ένοχοι.
