Τεράστιο πλήθος στο Release Festival.
16 Ιουνίου 2022
Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Για όσα συνέβησαν χθες το βράδυ στην πλατεία Νερού, βασικά για τον Nick Cave, αλλά και για τους Mogwai και Fontaines DC, θα τα διαβάσετε αναλυτικά στο Loaded. Εδώ απλώς θα σας πω λίγα επιπλέον πράγματα για τον Nick Cave που ήταν σαρωτικός. Και διαφορετικός από κάθε άλλη φορά.
Με άλλον τρόπο τώρα, με ξεχωριστό ήχο. Και αλλιώτικο setlist, χωρίς τα τραγούδια που θα περίμεναν να ακούσουν οι περισσότεροι. Με τους Bad Seeds (όχι όλους) κι ένα τρίο με γκόσπελ φωνητικά (δύο γυναίκες κι ένας άντρας). Γενικώς το live του είχε έναν σπαραχτικό τόνο, πολύ... καημό και πολύ «ο Children». Επαιξε ένα γεμάτο δίωρο ο Cave ξεκινώντας με το Get Ready for Love. Όργωνε τη σκηνή, πήγαινε στο πιάνο, κατέβαινε στον κόσμο, κρατούσε σφιχτά τα χέρια των πρώτων στη σειρά, τους τραγουδούσε face to face. Από το From Her to Eternity στο Tupelo και από το Red Right Hand στο ακουστικό The Mercy Seat. Επαιξε και το City of Refuge ενώ το encore ξεκίνησε με το Into My Arms.
Νομίζουμε πως είναι από τις ελληνικές εμφανίσεις του Nick Cave που μπαίνει ήδη στην ανθολογία του.
Οσο για την διοργάνωση, θυμηθήκαμε κάπως τον Peter Murphy. Τον θυμηθήκαμε και γελάγαμε (λίγο, όχι πολύ). Που του έφταιγαν όλα, αλλά (φυσικά) χωρίς να φταίει ο ίδιος. Υπήρχε ποτέ περίπτωση ο Nick Cave να μας εγκατέλειπε; Οχι βέβαια.
Ολα άψογα και στην ώρα τους χθες, ο ήχος καθαρός και δυνατός, κανένας δεν έφυγε με παράπονο. Απίστευτη βραδιά.
