Θυμάστε τη συνέντευξη του Νίκου Σ. που σήμανε την αρχή του τέλους του Δημήτρη Λιγνάδη;
06 Φεβρουαρίου 2022Η Ναταλί Χατζηαντωνίου την πήρε και όσα αποκάλυπτε το παιδί ήταν ανατριχιαστικά. Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ημέρα που, πέντε ώρες μετά την δημοσίευση της συγκεκριμένης συνέντευξης, ο Δημήτρης Λιγνάδης παραιτήθηκε από την καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου.
Στην Εφημερίδα των Συντακτών η Ναταλί έκανε, μεταξύ άλλων, μερικές δημοσιογραφικές παρατηρήσεις για όσα ακολούθησαν της συνέντευξης που παρουσιάζουν (δημοσιογραφικό) ενδιαφέρον.
--) Το πρώτο, ολιγοήμερο ευτυχώς, διάστημα η συνέντευξη χαρακτηρίστηκε «ανώνυμη». Και πάνω σ' αυτό το δικολαβίστικο επιχείρημα «πάτησαν» η υπουργός Πολιτισμού και ένα μέρος της συστημικής δημοσιογραφίας.
--) Αγνόησαν ότι αυτή η συνέντευξη είχε κι ένα ονοματεπώνυμο φαρδύ-πλατύ, αυτό του δημοσιογράφου που αναλάμβανε επωνύμως την ευθύνη όσων δημοσίευε και ότι ασφαλώς δεν θα το έκανε αυτό αν ο συνομιλητής τού ήταν άγνωστος.
--) Συνάδελφοι «ξιφουλκούσαν» εναντίον μας ή έσπευσαν να μας κατατάξουν σε δυνάμεις «εκτέλεσης» του Δ.Λ. με μόνο τους επιχείρημα την «ανωνυμία».
--) Αλήθεια, τι φαντάστηκαν όλοι όσοι έσπευσαν να δυσφημήσουν τη συνέντευξη; Οτι χτύπησε ένα τηλέφωνο, το σήκωσα και κάποιος «ανώνυμος» μου είπε «γεια σας. Θέλω να καταγγείλω τον βιασμό μου από τον Δ.Λ.»; Ή ότι χτύπησε ένα τηλέφωνο και κάποια σκοτεινή κομματική φράξια μ' έβαλε να αποκαθηλώσω την τόσο προβεβλημένη επιλογή της κυβέρνησης για το Εθνικό Θέατρο; Για τη συνέντευξη του Νίκου Σ., μεσολάβησε ο ίδιος ο χώρος του θεάτρου που καιρό υποψιαζόταν, άκουγε ή γνώριζε. Κι επειδή η χρόνια θητεία μου στο ρεπορτάζ μού έχει μάθει να ξεκαθαρίζω εγκαίρως τα πράγματα, οφείλω να πω ότι οι άνθρωποι του θεάτρου που μου σύστησαν τον Νίκο Σ,. δεν είχαν κίνητρο φυσικά τη μετονομασία της σκηνής του «Ρεξ» σε «Ελένη Παπαδάκη» και βέβαια καθόλου δεν καίγονταν για να αναλάβουν οι ίδιοι την καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου.
--) Θα παραλείψω ν' αναφερθώ λεπτομερώς σε όσα φαιδρά αλλά και τρομακτικά συνέβησαν στις 12 μέρες που μεσολάβησαν από τη συνέντευξη έως τη σύλληψη του Λιγνάδη. Θα παραλείψω ν' αναφέρω ότι επί 12 μέρες ζήσαμε με τον Νίκο Σ. σ’ ένα ιδιόμορφο καθεστώς φόβου και δύσκολης επικοινωνίας.
