Στην τρίτη τους σεζόν οι «Αγριες Μέλισσες» αποτελούν μία κοινωνική σειρά με πολιτικές προεκτάσεις.
02 Φεβρουαρίου 2022
Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Χθες το βράδυ, στο επεισόδιο της Τρίτης, δεν παρέμεινε η σειρά μόνο στην περίοδο της χούντας αλλά πήγε με flash back πολύ πιο πίσω, στην Κατοχή. Και είδαμε πως κάποιοι που μεσουρανούσαν στην εποχή της χούντας «τύχαινε» να είναι δωσίλογοι στην Κατοχή. Καμία έκπληξη φυσικά.
Οι «Αγριες Μέλισσες» διδάσκουν ιστορία κάθε βράδυ (άλλωστε προσέλαβαν, φέτος, ιστορικό). Σε μία ώρα υψηλής τηλεθέασης. Παρουσιάζοντας τα άγρια χρόνια της Δεξιάς όπως ακριβώς ήταν τότε (μόνο, τότε;). Δεν είναι εύκολο να μιλάς πολιτικά στο prime time, μέσα από ένα συντηρητικό κανάλι. Δύσκολη απόφαση. Και ζόρικη. «Οι άνθρωποι συνήθως ενοχλούνται, δεν τους αρέσουν αυτά», είχε γράψει ο Κώστας Γιαννακίδης στο Protagon. «Πολλοί δεν τα καταλαβαίνουν, δεν μπορούν να διακρίνουν πού σταματά η αλήθεια και πού αρχίζει ο μύθος. Θέλουν έρωτες σε πρώτο πλάνο και τις κοινωνικές συνθήκες από πίσω, σαν σκηνικό. Στις "Μέλισσες" τόλμησαν το αντίθετο: είναι μπροστά η ιστορική περίοδος και όλα τα άλλα εκτυλίσσονται στη σκιά της».
Η σειρά στην τρίτη της σεζόν είναι στην τρίτη θέση της τηλεθέασης, πίσω μόνο από τον Σασμό και τη Γη της Ελιάς (που, όμως, είναι στην πρώτη τους σεζόν). Κάθε βράδυ την βλέπει 1 εκατομμύριο κόσμος. Και μαθαίνουν και θυμούνται γεγονότα. Η μνήμη είναι πολύ σημαντικό πράγμα στη σημερινή εποχή.
