Του Οδυσσέα Ιωάννου
24 Νοεμβρίου 2021Ο πρώτος, βαθύτερος και επιδραστικότερος διαχωρισμός μεταξύ ανθρώπων στις κοινωνίες είναι η φτώχεια.
Συμμετέχουμε, βιοποριζόμαστε και φτιάχνουμε καριερίτσες αποδεχόμενοι και πριμοδοτώντας εμπράκτως αυτή την ουσιαστική διάκριση.
Όταν παίζουμε στο Ηρώδειο ή στην Επίδαυρο με 50 ευρώ εισιτήριο για τις πρώτες σειρές και 15 για τα ορεινά, έχουμε μπροστά στα μάτια μας τον αδυσώπητο διαχωρισμό των εχόντων, των εχόντων λιγότερα και των μη εχόντων, οι οποίοι δεν έχουν την δυνατότητα να μπουν καν στο θέατρο γιατί τα 30 ευρώ του ζευγαριού φτάνουν μόνο για το φαγητό εκείνης της μέρας.
Το να κάνουμε αβαβά αυτήν την διάκριση και να σηκώνουμε σημαίες για τις δευτερεύουσες, δηλώνει μάλλον επιλεκτική ευαισθησία και α λα καρτ νοιάξιμο για τον άνθρωπο.
Η φτώχεια. Παντού και πάντα μόνο η φτώχεια.
(Με εμπεριέχει κάθε μομφή αυτού του κειμένου)
