Ο Νίκος Παπαδογιάννης γράφει για το ταξίδι που δεν έκανε στο Τόκιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που ξεκινούν σήμερα.
23 Ιουλίου 2021Κανονικά θα βρισκόμουν τώρα στο Τόκιο, θα ίσιωνα το φόρεμα της Άννας Κορακάκη για την Τελετή Έναρξης και θα έπινα σάκε μελετώντας τους αντιπάλους του Στέφανου Τσιτσιπά στο ταμπλό του τένις. Είχα πεισμώσει και δήλωνα αποφασισμένος να πάω, με χίλιες προφυλάξεις, ακόμα και σε πείσμα της πανδημίας.
Το Τόκιο θα ήταν η πέμπτη -και ίσως τελευταία- Ολυμπιάδα της ζωής μου. Η τρίτη επίσκεψή μου στη γοητευτική Ιαπωνία, μετά το ποδοσφαιρικό Μουντιάλ του 2002 και το αλησμόνητο Μουντομπάσκετ του 2006. Το πρώτο υπερατλαντικό ταξίδι στα δύο χρόνια της πανδημίας. Ένα όνειρο. Ένας στόχος υψηλού συμβολισμού. Μία απόδραση από τη μιζέρια. Μία εξόρμηση στον τόπο από όπου ανατέλλει ο ήλιος.
Αγόρασα εισιτήριο με την Alitalia έξι μήνες πριν την προγραμματισμένη ημερομηνία των Αγώνων του 2020, βρήκα και ένα εκπληκτικό δωμάτιο με μπαλκονάκι και καλή τιμή στο κέντρο του Σίντζουκου, εξασφάλισα διαπίστευση, έκανα τα κουμάντα μου για βίζες, ίντερνετ και τα σχετικά, ήμουν πανέτοιμος. Μόνο τραπέζι στο αγαπημένο μου εστιατόριο κάτω από τις γραμμές στην Ασαγκάγια δεν είχα κλείσει!
Το σχέδιο αναβλήθηκε με την αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων, στήθηκε από την αρχή με εισιτήριο της Qatar και ματαιώθηκε οριστικά με τη ματαίωση των αρχικών σχεδίων των διοργανωτών για διεξαγωγή «κανονικής» Ολυμπιάδας.
Κάπου εκεί μας ενημέρωσαν ότι οι δημοσιογράφοι απαγορεύεται να καταλύσουν σε μη διαπιστευμένο ξενοδοχείο, οπότε πάει το φτηνό δωμάτιο με το μπαλκονάκι. Ότι δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν μέσα μαζικής μεταφοράς, οπότε πάει ο Ολυμπιακός τουρισμός στις φτωχογειτονιές που κρύβονται στον ίσκιο των ουρανοξυστών. Ότι τα δρομολόγια που προβλέπει το πρωτόκολλο περιορίζονται στον άξονα ξενοδοχείο-γήπεδο, οπότε πάει και το νυχτερινό γεύμα στην ιζακάγια. Ότι το Ολυμπιακό Χωριό αποτελεί απαγορευμένη ζώνη, οπότε πάει και το καφεδάκι με την Κατερίνα και τον Λευτέρη. Ότι οι συνεντεύξεις θα γίνεται μέσα από τζάμι ή καθόλου, οπότε πάει και η δουλειά.
Τι απέμενε; Να πειστεί η Qatar να μου δώσει πίσω τα λεφτά του εισιτηρίου. Όπερ και, ευτυχώς, εγένετο. Οι Ιάπωνες θα υποστούν άγρια χασούρα από την επιχείρηση Ολυμπιάδα, αλλά το προσωπικό μου βαλάντιο διασώθηκε ανέπαφο δίχως ακυρωτικά και άλλες διαρροές. Δεν είναι δα και τόσο μακριά το 2024, ούτε το Παρίσι που έχει αναλάβει να διοργανώσει τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Από το newsletter του Documento
