Ακολουθήστε μας στο Google news

Του Γιάννη Κουλουκάκου

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το παλικάρι από τους Maneskin (τον τραγουδιστή εννοώ, τον Damiano) από την αρχή τον θεώρησα εξαιρετική περίπτωση. Όπως και τη μπάντα συνολικά. Το στήσιμο τους, τον στίχο τους (σε όσα τραγούδια βρήκα μετάφραση και σε όσα είναι στα αγγλικά), τη χημεία τους, το μοίρασμα των ρόλων, τα πάντα. Με δεδομένο ότι μιλάμε για ένα πολύ mainstream πράγμα το οποίο προσωπικά δεν θεώρησα ποτέ κακό.

Ο Damiano δε, είναι τόσο εξώφθαλμα γεννημένος star που κατανοώ ότι κάποιοι τον βρίσκουν εκνευριστικό, εγώ τον λατρεύω.

Όλο αυτό τον πρόλογο τον κάνω για να πω ότι πήγε στην Πολωνία (ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΊΑ) και στο τέλος του I wanna be your slave φίλησε τον κιθαρίστα στο στόμα και «έβγαλε λόγο» για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

Γιατί το έκανε; Γιατί ήθελε να κάνει ένα statement, γιατί το έκανε τώρα που ήταν ηχηρό, γιατί είναι πιτσιρικάς και star και γιατί είπε κάτι αυτονόητο που όλοι οι νέοι άνθρωποι κάποια στιγμή θα καταλάβουν. Ότι η αγάπη δεν μπορεί να είναι λάθος.