Ο Γιώργος Πετρόπουλος, αρχισυντάκτης του Πολιτικού στην «Εφ.Συν.» γράφει για την κομματική... γραμμή στις εφημερίδες.
25 Φεβρουαρίου 2019Στις κομματικές εφημερίδες υπάρχει γραμμή. Είναι η γραμμή του κόμματος. Στις εφημερίδες που κατέχουν επιχειρηματίες, επίσης, υπάρχει γραμμή. Είναι τα συμφέροντα του αφεντικού.
Στην Εφημερίδα των Συντακτών που δεν υπάρχει ούτε κόμμα από πίσω ούτε αφεντικό υπάρχει γραμμή;
Ασφαλώς και υπάρχει. Με διαφορετική όμως έννοια απ' ότι στον υπόλοιπο Τύπο. Αυτή η «γραμμή» διαμορφώνεται κάθε μέρα:
1. Από τα στοιχεία του ρεπορτάζ
2. Από τις αρχές στις οποίες έχουμε συμφωνήσει: Να υπερασπίζουμε τα λαϊκά συμφέροντα και διεκδικήσεις. Να μην υποκύπτουμε στον πολιτικαντισμό. Να ασκούμε εμπεριστατωμένη κριτική κι όχι να κραυγάζουμε παρασυρμένοι από εμπάθειες ή αντιπάθειες.. Να υπερασπιζόμαστε τις αριστερές, προοδευτικές και δημοκρατικές αξίες. Να τηρούμε τη δημοσιογραφική δεοντολογία.
3. Από τους αναγνώστες μας που είναι οι μόνοι εργοδότες μας. Δεν τους σνομπάρουμε, δεν τους προσβάλουμε, φροντίζουμε το προϊόν, δηλαδή το αποτέλεσμα της δουλειάς μας, που φτάνει σ' αυτούς να είναι τεκμηριωμένο και υψηλού επιπέδου.
Αυτό που βλέπετε στην ΕΦΣΥΝ κάθε πρωί- αυτό που κάποιοι από εσάς το λέτε γραμμή- σε μας δεν βγαίνει εύκολα. Συζητάμε πολύ μέχρι να καταλήξουμε. Και συζητάμε άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών και ιδεολογικών αντιλήψεων- πολλές φορές με εντάσεις. Καταφέρνουμε όμως να συγκλίνουμε.
Τα καταφέρνουμε πάντα με επιτυχία να ανταποκριθούμε στα κριτήρια της δικής μας «γραμμής»; Όχι φυσικά.
Και λάθη κάνουμε και αστοχίες έχουμε. Αλλά ότι βγαίνει στο τέλος είναι ειλικρινές και γνήσιο. Δεν μας το επιβάλει κανένας. Δεν παίζουμε παιχνίδια.
Εκεί που δεν υπάρχει «γραμμή» της εφημερίδας είναι οι στήλες των αρθρογράφων. Μόνοι τους αποφασίζουν- στο πλαίσιο της ελευθερίας έκφρασης των συντακτών μας που είναι κατοχυρωμένη στην ΕΦΣΥΝ- και για το περιεχόμενο και για το ύφος και για τη γραμμή των γραπτών τους. Γι' αυτό και τα υπογράφουν. Είτε σας αρέσουν αυτά τα γραπτά είτε όχι κανένας άλλος πέραν αυτών δεν είναι υπεύθυνος.
Οι στήλες των αρθρογράφων είναι το μόνο σημείο της εφημερίδας όπου δεν υπάρχει ίχνος συλλογικής δουλειάς στο πλαίσιο της σύνταξης της εφημερίδας.
