Δεν είναι το «Μεγάλο Κανάλι» το μοναδικό που είχε αυτή την τύχη.
04 Νοεμβρίου 2018TEMPO
Το New Channel, όπως λεγόταν τότε το Tempo, ιδρύθηκε το 1990 από τον Φώτη Μανούση και (εμμέσως) τον Σωτήρη Κούβελα -δημιουργό της TV 100 και του FM 100 του δήμου Θεσσαλονίκης- αμφότεροι στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Το 1993 λαμβάνει πανελλαδική άδεια και συνεχίζει την πορεία του μέχρι το 1999, οπότε και πωλείται στον Μιχάλη Ανδρουλιδάκη. Μετά την εξαγορά του, το New Channel επαναλανσαρίστηκε ως New Tempo και τελικά ως Tempo. Το εγχείρημα αποδείχθηκε βραχύβιο, με τα οικονομικά προβλήματα να εμφανίζονται αρκετά γρήγορα.
Τότε ξεκίνησε η -πρωτοφανής για τα έως τότε τηλεοπτικά δεδομένα- διαμάχη μεταξύ των εργαζομένων και της ιδιοκτησίας του Tempo. Χαρακτηριστικά, το καλοκαίρι του 2002, οι πρώτοι έχοντας μείνει απλήρωτοι για μήνες, πήραν στα χέρια τους τη ροή και το κτίριο του καναλιού, εκπέμποντας στον αέρα κάρτες με τα αιτήματά τους. Ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης, προσπαθώντας να τους εμποδίσει, έκλεισε τους πομπούς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, διέκοψε την ροή από τις κανονικές του εγκαταστάσεις κι έβγαλε στον αέρα διαφορετική από άγνωστο σημείο, παίζοντας μόνο video clip.
Το ΕΣΡ ανακαλεί την άδειά του -προσωρινά, λόγω προσφυγής του Tempo στο ΣτΕ- λόγω της μη καταβολής των οφειλομένων στους εργαζόμενους. Ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης προσπάθησε να εντάξει την «Νέο Κανάλι Α.Ε.», που λειτουργούσε το Tempo, σε καθεστώς «ειδικής εκκαθάρισης», δηλώνοντας πως η εταιρεία είχε χρέη πάνω από 43 εκατομμύρια ευρώ. Για περίπου έναν χρόνο το Tempo από ενημερωτικό κανάλι μετατρέπεται σε μουσικό σταθμό με video clip και γραμμές υψηλής χρέωσης, ενώ ταυτόχρονα προβάλλονταν και μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου, ακόμα και τις πρωινές και μεσημεριανές ώρες.
Αυτή ήταν και η αιτία που το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο αφαίρεσε για δεύτερη φορά την άδεια του καναλιού, τον Απρίλιο του 2003. Από τις συχνότητές του βγήκε για ένα μικρό χρονικό διάστημα το κανάλι «Neo», με παρόμοιο περιεχόμενο.
ALTER
Οι «ρίζες» του Alter χάνονται στο μακρινό 1990, οπότε και ξεκίνησε ως «Κανάλι 29» από τον όμιλο Κουρή. Έλαβε άδεια το 1993 αλλά διέκοψε τη λειτουργία του προσωρινά και βγήκε ως «Κανάλι 5» το 1994 από άλλες συχνότητες, καθώς από τις παλιές του -και τις ίδιες εγκαταστάσεις- βγήκε το Star με διαφορετική άδεια και εταιρεία. Στην πορεία άλλαξε σταδιακά το όνομά του σε Alter, ενώ ταυτόχρονα μπήκαν ως συνέταιροι ο Κώστας Γιαννίκος και -για λίγο διάστημα- η εταιρεία Altec του Θανάση Αθανασούλη.
Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα ξεκίνησαν το 2010, με την έναρξη των μνημονίων, οπότε και παρατηρήθησαν οι πρώτες καθυστερήσεις στην μισθοδοσία, με τα χρέη του καναλιού να αγγίζουν τα 500 εκατομμύρια ευρώ. Τον Αύγουστο του 2011 η «Ελεύθερη Τηλεόραση Α.Ε.» υπάγεται στο (τότε) άρθρο 99, για τη ρύθμιση των χρεών της και την προστασία από τους πιστωτές της. Την ίδια χρονιά ξεκίνησαν οι μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζόμενων, με πολυήμερες απεργίες αλλά και ολιγόωρες καταλήψεις της ροής του, προβάλλοντας κάρτες με τα αιτήματά τους.
Αποκορύφωμα όλων ήταν η επίσχεση εργασίας που έφερε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της ροής του Alter από τους εργαζόμενους, το Νοέμβριο του 2011, οι οποίοι με ενημερωτικές κάρτες ζητούσαν από τους Γιώργο Κουρή και Κώστα Γιαννίκο τα δεδουλευμένα τους. Λίγες μέρες μετά έπεσε η ποιότητα της εικόνας του Alter, ενώ τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς έπεσε προσωρινά και το αναλογικό σήμα του από τον Υμηττό. Παρ' όλα αυτά οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων συνεχίστηκαν, μέχρι που το σήμα του Alter χάθηκε οριστικά από την ψηφιακή, αναλογική και δορυφορική τηλεόραση, τους πρώτους μήνες του 2012.
Πάνω από 200 εργαζόμενοι του καναλιού υπέβαλλαν αίτηση πτώχευσης της «Ελεύθερη Τηλεόραση Α.Ε.» η οποία έγινε δεκτή. Μετά τη λήξη των κινητοποιήσεων το κανάλι συνέχισε να εκπέμπει «μπάρες», μόνο μέσω ευρυζωνικής σύνδεσης από την ψηφιακή πλατφόρμα του ΟΤΕ.
